Dat meldt de NOS. Het probleem zit volgens gespecialiseerde juristen van Maverick Advocaten en Groene Wegen in de afspraken over het oplossen van de lange wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg (ggz). Huisartsen krijgen onder het zorgakkoord de taak om wachttijden per ggz-instelling bij te houden. De bedoeling daarvan is hun patiënten zo kort mogelijk te laten wachten op een behandeling. Dat is administratief zeer belastend. Daar moet tegenover staan dat deze patiënten sneller dan nu worden overgenomen van de huisarts.
Niet verplicht
Zorgverzekeraars worden daarentegen niet verplicht om extra zorg bij de ggz in te kopen, zodat er daadwerkelijk ruimte komt om meer patiënten over te nemen. Tegelijkertijd blijven de huisartsen wel contractueel aansprakelijk om de instroom van patiënten in de ggz te beperken.
Aansprakelijkheidsniveau
Ondertussen blijven de huisartsen ook medisch verantwoordelijk voor complexe patiënten, waarvoor zij eigenlijk niet zijn opgeleid. “Gelet op het steeds strenger wordende tuchtrecht geeft dat een verhoogd aansprakelijkheidsrisico voor de huisarts. De rechtspositie van de huisarts is hier heel slecht”, zeggen de advocaten tegen de NOS.
Ander advocatenkantoor
De LHV, die het Integraal Zorgakkoord niet wilde ondertekenen, heeft deze bevindingen voorgelegd aan AKD, een ander advocatenkantoor. Deze juristen onderschrijven de analyse dat het IZA op het punt van de ggz ‘niet in evenwicht’ is voor de huisartsen. “Hier valt op dat de nieuwe taken van de huisarts duidelijk zijn geformuleerd, terwijl de versnelde overname van de wachtende patiënten als een ‘streven’ is geformuleerd.”
Bestuurlijk convenant
De AKD-advocaten delen niet de zorgen over de contractuele aansprakelijkheid voor individuele huisartsen als zij er niet in zouden slagen om de wachtlijsten te verkorten. Zij zien het IZA als een bestuurlijk convenant waar zeker plichten uit voortkomen, maar niet als een contract waaraan individuele huisartsen kunnen worden gehouden.
Het ministerie van Volksgezondheid stelt ook dat het zorgakkoord geen privaatrechtelijk contract is.
De 150 miljoen extra uit het IZA voor de GGZ die bedoelt was om 40.000 mensen uit de wachtlijsten te halen is al uitgegeven aan de inflatiecorrectie, dus de wachtlijsten zullen niet of nauwelijks verkort worden.
We zien in de contracten dat omzetplafonds (budgetplafonds) niet of nauwelijks stijgen, de tarieven stijgen maar met 2%-3% waar de overheid de bedoeling had om de tarieven met 5%-6% te laten stijgen. Exact wat verwacht werd door de niet tekenaars van het IZA.
Ze willen de huisarts inzetten als Haarlemmerolie, overal goed voor. De huisarts is het meest brede specialisme van de medische wereld in mijn optiek, ze moeten van zowel het somatische als de psychische zorgaanbod weten wat er beschikbaar is. Maar in beide sectoren blijven ze afhankelijk van specialisten die beter weten wat voor aandoening of klacht de beste zorg is.
En nu vragen we van de huisarts, die geen GGZ specialist is, om binnen 1 of 2 korte consulten dan exact te weten waar deze patiënt het beste af is. Dat is niet mogelijk, zelfs niet met behulp van een POH-GGZ want ook die is vaak geen specialist maar meer een generalist.
Op de korte termijn zou het beste zijn om de GGZ transfertafels in verschillende regio’s uit te breiden en te voorzien van extra geld voor hoog complexe GGZ patiënten en de huisartsen hier goed toegang tot te geven voor snel advies en doorverwijzing. Want nog steeds zijn hoog complexe patiënten weinig financieel interessant voor GGZ instellingen die hier voor ingericht zijn en verdienen meer aan laag complexe patiënten. Hier wordt ook actief op gestuurd in de contracten van de zorgverzekeraars. Iedereen in de GGZ sector ziet dat de zorgverzekeraars met hun contracten het oplossen van de wachttijden actief tegenwerken maar ze ondertekenen ze jaar op jaar weer. Dus er zal niet zoveel veranderen vrees ik.
Ik zou graag openbaarheid van deze contracten zien, zodat ik, een patiënte in de GGZ, ook goed geïnformeerd ben.