Als het Trump niet is die staat te toeteren, dan is het Musk, en hun onnozelheid begint steeds meer raakvlakken te vertonen

Als iemand op deze aardbol onze aanmoediging verdient, dan wel Elon Musk. Laat geen mens SpaceX één strobreed in de weg leggen in zijn queeste naar het einde van de hemel, want hoe sneller zijn bezieler zelf in een Tesla in een baan om de zon cirkelt, hoe beter. Rond en rond en rond, tot uiteindelijk zelfs voor Mansa Muska iets, en dan nog net zoiets banaals als lucht, onbetaalbaar blijkt – tenzij, natuurlijk, een meteoriet al eerder de airbags op de proef heeft gesteld.

Wees gerust onverdraaglijk, maar wees het ver weg van mij.

Als waren het lintwormen sleep ik nog steeds vrienden met me mee die in Musk een genie zien, een profeet, en niet gewoon het rare zoontje van een smaragdmijnexploitant. Je bent zoveel briljanter met een uitpuilende bankrekening. Ook al kraam je alleen maar nonsens uit.

Ook al heb je een wachtwoord als dochter, wellicht uit rancune omdat je eigen naam klinkt als een onfortuinlijke greep in het Scrabble-zakje. Ook al heb je een privéleven dat ronduit bizar is, met twee- en drielingen op bestelling, met nog een andere tweeling die uit een werknemer kwam getuimeld, één maand voor je fluïde relatie met een zangeres die haar oren liet opereren om eruit te zien als een elfje nog een kind opleverde, dat je vervolgens opzadelde met alweer een naam een Netflix-reeks waardig. Emma is goed genoeg voor half Vlaanderen, maar niet voor Elon Musk.

Als het Trump niet is die staat te toeteren, dan is het hij, en hun onnozelheid begint steeds meer raakvlakken te vertonen. Als twee plassen diarree die naar elkaar toe sijpelen. Stem op de Republikeinen, zo riep de techmiljardair en de enige man ter wereld van wie het wassen beeld bij Madame Tussauds model stond voor hém. Hoe troosteloos voorspelbaar, een rechtse rijke lul. Twintig jaar teren op de techhype in Silicon Valley en dan, wanneer je nu toch écht geen zin meer hebt om als gewone sterveling te worden gezien, verhuizen naar Texas, waar je geen belastingen moet betalen. De rijkste man ter wereld. Tweehonderd miljard euro. Geen belastingen.

Hij heeft gasrekeningen te betalen.

Met een Republikeins Congres enerzijds en een Democratische president anderzijds is er evenwicht, zegt hij, en komt het niet tot excessen. Excessen zoals Twitter opkopen ter bescherming van de vrijheid van meningsuiting en vervolgens kritische stemmen en komieken er de toegang toe ontzeggen? Excessen zoals het wegvegen van de grens tussen echt en fake nieuws door de blauwe vinkjes betalend te maken? Of excessen zoals je door Poetin vredesvoorstellen laten influisteren en dreigen je Starlink-systeem onbeschikbaar te maken voor Oekraïne tenzij de VS ervoor betalen?

Een profeet heeft wijsheid in pacht, Musk enkel geld.