Van het Californische schiereiland Monterey mag het allemaal best een beetje theatraal. Elke ochtend hult het zichzelf in een dikke sjaal van mist die komt binnenrollen uit de Stille Oceaan. Om een uur of negen werpt het die af om een Hollywood-filmset te onthullen op 17-Mile Drive – onberispelijke fairways op de banen van Spanish Bay golven omlaag naar een rotsachtige kunstlijn die is bezaaid met pelikanen, zeehonden en baaien met hagelwit zand.

Het kost wat om hier te mogen wonen

Op de hoger gelegen delen strijden enorme, protserige villa’s om het beste uitzicht. ‘Dat zijn allemaal huizen van 25 miljoen dollar, daarboven’, zegt Mike Sayer, hoofd van de Heritage Collection van Bentley en zonder enige twijfel ’s werelds geduldigste rijinstructeur. Poeh, nou. Hoop geld.

Bentley Blower motorkap open

Precies dezelfde hoeveelheid als het juweel in Bentleys collectie kost, de Number Two ‘Team’-auto, een van de slechts vier supercharged 4,5-liter Blower Bentley-racers die ooit zijn gebouwd en de favoriet van de beroemdste Bentley Boy, Henry Birkin. Dit is niet die auto; dit is Car Zero, het ontwikkelingsprototype voor een serie van twaalf continuation-modellen die in 2019 werd aangekondigd.

De prijs van de Bentley Blower

Elk productie-exemplaar moet straks 1,5 miljoen pond opbrengen, zo’n 1,75 miljoen euro. Het fiscale risico mag dan wat lager zijn, deze machine is in alle denkbare opzichten trouw aan het origineel. Met de hand gebouwd, gedurende 40.000 uur, aan de hand van 3D-scans van Number Two en met de originele gereedschappen die ook tijdens zijn schepping werden gebruikt.

Bentley Blower tellers

Hij is in alle opzichten even mooi. En even strijdlustig om te rijden… En daarom zit ik hier, vlak naast de pelikanen, een spoedcursus ‘hoe rij ik een 100 jaar oude auto?’ te absorberen. Als Mike mijn prestaties hoger acht dan ik zelf vermoed dat ze zullen zijn, mag ik rond lunchtijd mijn laatste examen afleggen door Adrian Hallmark, alleen maar de CEO van Bentley, over het circuit van Laguna Seca te rijden.

En mocht meneer Hallmark in al zijn onbeschrijflijke en onfeilbare wijsheid besluiten dat ik er geen complete aanfluiting van heb gemaakt, dan zal ik dat op de traditionele Amerikaanse manier vieren. Dan neem ik de Blower mee naar een drive-thru voor een heerlijke, vleesrijke snack. Ja, ik weet wel hoe ik een feestje moet bouwen. We beginnen bij het begin.

Het startproces van de Bentley Blower

Bij het starten komt het volgende kijken: draaien aan de contactsleutel, de benzinepomp aanzetten, de twee magneto’s aanzetten die zo meteen de vonkjes voor de motor gaan leveren, en dan een knop indrukken. Het lukt me de eerste keer. Wat onmiddellijk leidt tot een vals gevoel van zelfvertrouwen.

Bentley Blower Jack Rix krijgt instructies

Mike rijdt eerst en legt rustig uit dat de koppeling en rem van plek zijn gewisseld, en dat de remmen niet zozeer echte stoppers zijn, maar vriendelijke snelheidsverminderaars. Waarna hij zich stort op de principes van het dubbelclutchen.

Je rijdt weg in z’n één zoals je dat in elke handgeschakelde auto zou doen – je laat het koppelingspedaal opkomen tot het aangrijpingspunt, doet voorzichtig met het gas en daar ga je. Maar dan neemt de complexiteit snel toe.

Het schakelproces van de Bentley Blower

Bij elke keer op- of terugschakelen heeft de ongesynchroniseerde vierbak het nodig om even via een kleine dip van het koppelingspedaal op bezoek te gaan bij neutraal, waarna je via een tweede ontkoppelactie de volgende versnelling selecteert.

Bij het terugschakelen helpt het om een héél klein beetje gas bij te geven om de motorsnelheid op gelijk niveau te krijgen met de wegsnelheid; bij het opschakelen gaat het allemaal om timing. Van één naar twee vereist een pauze in neutraal voordat je doorgaat. Van twee naar drie: zo snel als je kunt. En drie naar vier is veel makkelijker omdat er al wat snelheid in de wagen zit.

Bentley Blower rijdend op een weg zijkant

Ik concentreer me met alles wat ik heb, maar vrees toch dat het meeste van wat me is verteld net zo snel mijn andere oor uit is gevlogen als het mijn ene oor bereikte. Ik klamp me maar vast aan kleine houvastjes van troost: ook Mike, ‘de oude Bentley-maestro’, laat de tandwielen af en toe knarsen en lijkt daar vrede mee te hebben.

En nu zonder hulp

‘Als je überhaupt een versnelling te pakken krijgt, doe je het al fantastisch’, zegt hij vrolijk. Mike springt uit de auto, ik schuif naar zijn plek en probeer een comfortabele positie te vinden. Ik zeg wel comfortabel, maar als ik de stoel ver genoeg naar voren doe om mijn stompjes van pootjes in staat te stellen het koppelingspedaal helemaal in te drukken, zitten zijn bovenbenen klem tegen het enorme stuur, en de versnellingspook heeft ruzie met mijn rechterbeen.

We vertrekken en mijn eerste poging van één naar twee is een rasperige maar uiteindelijk succesvolle aangelegenheid. Van twee naar drie ging al een fractie soepeler, maar van drie terug naar twee een dramatische miskleun van verkeerd getimed gas geven en sleuren aan het stuur – mijn eerste kennismaking met hoe loodzwaar en indirect de besturing werkelijk is.

‘Degenen die met dit ding raceten waren niet alleen dapper en intens vaardig, maar goden’

Het geeft niet, want ik vind de versnellingen steeds makkelijker en boek vooruitgang, en leer de belangrijkste les die je kunt leren als je een Blower gaat rijden: planning is alles. Je moet constant minimaal 200 meter vooruitkijken om jezelf een eerlijke kans te geven.

Respect voor de coureurs van de Bentley Blower

Het begint bij me te dagen dat degenen die met dit ding raceten niet alleen dapper en intens vaardig waren (Birkin heeft in 1932 een ronde op Brooklands gereden met een gemiddelde van 222 km/u), maar goden. Want deze twee ton wegende klont heeft niet de minste aanvechting om een bochtje te nemen.

Bentley Blower tellers

Oké, 240 pk bij 4.200 tpm; het klinkt tegenwoordig niet bijzonder krachtig, maar gezien het gebrek aan wendbaarheid en dynamiek moet het knap angstaanjagend zijn geweest. Maar schroef het terug naar de vriendelijker snelheden van 50, 60 km/u die ik vandaag aantik, en de ervaring is volkomen magisch. Het mechanische ballet dat nodig is om hem in beweging te krijgen en houden, neemt je volledig in beslag.

Ik ben haast in trance omdat ik beter wil worden, beter móét worden, omdat je je nergens kunt verstoppen. Deze auto doet alleen wat je hem vertelt dat ie moet doen; als het misgaat (je mist een versnelling, bijvoorbeeld, en moet stoppen om weer opnieuw te beginnen) dan ligt dat aan jou. Maar als dingen goed gaan, kun jij ook met de eer strijken.

De Bentley Blower bezorgt een moment van besef

Precies de reden dat kleine overwinningen – een keer soepel schakelen, een mooi genomen bocht – leiden tot gebalde vuisten die de lucht meppen en opgewonden kreten van victorie. De boodschap die we mee naar huis nemen, is kristalhelder: we zijn geobsedeerd geraakt door vermogen en prestatiecijfers en vertrouwen op elektronica om nog weer zinloos harder te kunnen, maar we zitten er helemaal naast.

Bentley Blower Bentley letters

Je hoeft niet hard te gaan om lol te hebben. Daarvoor hoef je slechts ondergedompeld te worden in de ervaring. Ik ga door naar Laguna Seca en stap in bij Hallmark, die eerst zelf zal rijden. Terwijl we wachten, vertelt hij me hoe hij op Laguna een keer van de baan raakte in de Number Two Blower van 25 miljoen pond, bij de linkerbocht na de Corkscrew, maar de boel als een baas (niet gek als je ook echt de baas bént) wist te redden.

Een rijfoto maken naast een Le Mans-winnaar

Dank, Adrian, ik voel me al meteen een stuk beter. Maar hij rijdt een rondje vol bravoure en maakt dan plaats voor het kneusje. Ik ontdek verschillende dingen. De Grote Baas naast je hebben terwijl jij je een weg ploegt door de ongesynchroniseerde bak van zijn miljoenen kostende auto, is niet heel comfortabel.

Bentley Blower zijkant

Ik denk niet dat ik ooit in het tijdbestek van een paar minuten zo vaak ‘sorry’ heb gezegd, maar hij lijkt zich wel te vermaken en maakt geen aanstalten me te wurgen, dus ik kom er voorlopig mee weg. Ik leer ook dat een rijfoto laten maken van deze oude rookmachine naast een Le Mans-winnende Speed 8-raceauto nog lang niet meevalt.

Het eindoordeel van de Bentley Blower

De ene wil een beetje voortpruttelen terwijl de andere nauwelijks in de hand te houden is omdat alles veel en veel harder moet. Toch klamp ik me maar vast aan het oude autofotografiemantra dat als het niet voelt alsof je zo gaat crashen, het waarschijnlijk geen goede foto is, en ga akelig dicht bij de ander rijden. Het resultaat gaat absoluut in een fraaie lijst.

Bentley Blower drive-tru met Jack Rix

En dan, terwijl ik de zoete smaak van het succes nog in mijn mond proef, arriveren we bij de In-N-Out Burger voor een ereronde, sluiten aan in de rij achter stomverbaasde Prius- en Altima-rijders en halen onze prijs binnen. Zou Birkin trots zijn? Geen idee, maar ik weet zeker dat hij zijn burger in maatje XXL en met alles erop en eraan zou bestellen. 

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)

Meer van TopGear