"Twee jaar geleden overleed mijn moeder, waardoor er een jeugdtrauma bovenkwam. Daardoor viel ik steeds vaker uit op werk. In mei belandde ik in de ziektewet, met een posttraumatische stressstoornis. Daarvóór werkte ik bij een start-up in tech, sales en marketing."
"Ik heb 75 euro per week voor boodschappen, en daar moet ik ook kleding en het ov van betalen. Ik weet precies wat alles kost in de supermarkten en zoek in folders en online naar aanbiedingen. Leuke dingen buiten de deur doe ik bijna niet meer. Ik organiseer liever dingen thuis, zoals een filmavondje, of ik ga eten bij vrienden. Soms kies ik ervoor om toch naar de bios te gaan en daarna een paar avonden brood met pindakaas te eten."
Volg GeneratieNU
Geen sportabonnement, maar buiten sporten
"Mijn sportabonnement heb ik opgezegd, omdat ik het niet meer kon betalen. Sporten doe ik nu buiten. Kleding koop ik tweedehands of in de sale. Ik vind het belangrijk om er goed uit te zien. Ik heb fashion gestudeerd en ben goed in leuke dingen zoeken op Vinted. Stijl zit in je, dat hoef je niet te kopen. Ook vermaak ik zelf weleens wat op de naaimachine. Creativiteit brengt je ver als je arm bent."
"Op dit moment ben ik helemaal afhankelijk van alle toeslagen. Gelukkig zijn er extra potjes van de gemeente, zoals de energietoeslag die ik binnenkort krijg. Al met al kom ik net rond, maar er moet niets onverwachts gebeuren. Als het minimumloon omhoog zou gaan naar 14 euro per uur, zouden al die potjes en bureaucratie niet meer nodig zijn. Daarvan zou iedereen rond kunnen komen, en het scheelt veel administratieve rompslomp."
'Ik wil graag laten zien dat niemand dit wil'
"Je hoort weleens dat je niet mag zeuren als je geld krijgt van de overheid, maar dat krijg je echt niet zomaar. Je moet aan superstrenge eisen voldoen en vaak op controle komen. Ik wil graag laten zien dat niemand dit wil. Met een baan heb je meer geld én een leuker leven. Daarom vind ik het altijd heel erg als ik word gezien als een soort profiteur."
Als je stopt met ja zeggen, vragen je vrienden je niet meer en wordt je leven kleiner.
"De band met vrienden is ook een puntje. Ik woon in een dure stad, en mensen doen graag dingen buiten de deur. Als je stopt met ja zeggen, vragen ze je niet meer en wordt je leven kleiner. Ook hebben mensen niet altijd begrip voor mijn situatie. Ze vragen bijvoorbeeld vaak wanneer ik weer ga werken, terwijl ze ook kunnen vragen hoe het met me gaat. Ik moet me eerst focussen op beter worden."
Er heerst een taboe op armoede
"Ik merk dat het best een taboe is om over armoede te praten. Mensen vragen er niet snel naar, terwijl ik er juist open over wil zijn. Soms wordt er op me neergekeken. Als je op anderen neervalt, zijn mensen heel kritisch omdat ze denken: ik betaal dat. Vooral mensen die je verhaal niet kennen, kunnen heel veroordelend zijn. Daarom wil ik dit verhaal delen, ook voor anderen die het moeilijk hebben."
Marion Weijers van het Nibud: "Ontzettend knap hoe Anouk met haar budget kan uitkomen. En dat ze het taboe op armoede wil doorbreken. Je hebt het niet altijd in de hand, het kan je ook gewoon overkomen. En dan scheelt het heel veel stress als je er met mensen over kunt praten. Met de knelpunten die Anouk benoemt, kan ze het volgende doen:
- Checken bij de gemeente welke potjes er nog meer zijn, bijvoorbeeld om met korting te kunnen sporten. Gebruik daarbij berekenuwrecht.nl, de site van het Nibud waarmee je kunt zien voor welke landelijke en lokale toeslagen je in aanmerking komt.
- De gratis online training Aan de slag met je geldzaken. Die helpt je met tips en adviezen over sparen meer grip op je geld te krijgen en te houden, ook als je weinig geld hebt."
Ben jij tussen de achttien en dertig jaar oud? En wil je ook vertellen hoe je rondkomt en tips van het Nibud krijgen? Stuur dan een mailtje naar ingeborg@nu.nl. Zet daarin alvast je leeftijd, een beschrijving van je financiële situatie en je telefoonnummer.
NUjij: Uitgelichte reacties