De ferwachting fan it tiidsferrin falt wachtsjend altiten tsjin. Alle kearen wer. Altyd as ik moarns ergens ûnderweis ree bin om wer de doar út te gean en fierder te reizgjen, bin ik fierstente te betiid klear. Meastal in kertier. Sawat. Alle kearen wer. It is in doelleas skoft dat needsaaklikerwize net nedich is, mar dat dy wol geregeld yn de besnijing hat. Wat dochst dan… ast de tas al ynpakt en de jas oanlutsen hast. Dan sjochst nochris om dy hinne. In hotelkeamer neisjen by’t ôfreizgjen is net folle wurk, mar wol wichtich. Wêr ûnder it bêd sjen? Nee! Net dwaan seist tsjin dysels.

Lês fierder by Wobbe Atsma