Eindelijk! De zucht van verlichting is hoorbaar als Jelmer van der Meer met een biertje in de hand tegen de muur van de kleedkamers leunt. Uit die van Workum klinken stampende beats. ,,Dy jonge bazen kinne jûn moai even op stap’’, zegt de 35-jarige doelman.

Dat feestje slaat Van der Meer even over. Het leeftijdsverschil tussen hem en de rest van het team is groot. ,,’Opa’ hè, al in bytsje griis.’’ Vanuit de doelmond ziet hij een groep voetballers met een gemiddelde leeftijd van 21 voor zich. ,,Dy ha it oer gamen, vapen en stappen. Ik ha in hiel oar libben mei twa bern.’’

Handschoenen weer aan

Eigenlijk was de doelman al gestopt. Hij rolde van blessure in blessure en vond het op zijn 33ste mooi geweest. Totdat hij in de zomer telefoontje na telefoontje kreeg van vrienden bij Workum. Het eerste zocht een nieuwe doelman, nadat Theo Nota na de promotie was teruggekeerd naar Zeerobben.

Zelfs voorzitter André Visser kwam op bezoek. ,,Hy hie in pûde mei autodrop mei.’’ Lachend: ,, Dat hat it ‘m dien.’’ Twee jaar na zijn afscheid trok hij de keepershandschoenen weer aan. Ondanks zijn hectische internationale baan, de drukke job van zijn vrouw en het drukke gezinsleven. ,,Gelokkich fine se it goed as ik trainingen oerslach. Ik bin ek al wer aardich fanatyk.’’

Van der Meer is een van de weinige routiniers. Een handvol ervaren spelers stopte in de zomer. ,,De erfaring dy’t we noch oer ha, stiet dêr’’, zegt trainer Jente Bootsma, wijzend op een drietal. Jordy Heeres (28) en Ruben Ybema (29) zijn geblesseerd, Niels Bandstra (30) is geschorst. ,,It is hjoed wol hiel jong.’’

Andere hiërarchie

En dan komt uitgerekend koploper Stiens op bezoek. Die ploeg heeft juist de wind in de zeilen. Niet dat de koploper er in de tweede klasse bovenuit steekt. ,,We moeten elke week vol gas gaan, want anders heb je een probleem’’, weet trainer René Dijkstra. ,,We kunnen niet denken dat we het wel even doen.’’

Dijkstra heeft een hecht team gesmeed. ,,Het is ook een vriendengroep, maar daarin heb je een andere hiërarchie dan op het voetbalveld.’’ Daarover is veel gesproken. Dijkstra ziet dat er meer van elkaar wordt geaccepteerd. Het collectief is de kracht. Bovendien maakt zijn ploeg altijd wel doelpunten.

Nooit weggespeeld

Waar het bij Stiens dit seizoen vaak goed valt (,,dat is geen toeval’’, zegt Dijkstra), zit het bij Workum veelal tegen. ,,Wy binne troch gjinien ploech fuortspile’’, weet Bootsma, die na vier jaar eens in een andere keuken wil kijken en na het seizoen vertrekt. ,,Mar it moat ús in kear meisitte.’’

Dat gebeurt zaterdag eindelijk. Na drie minuten juicht de thuisploeg al, als Jorrit Miedema scoort. ,,Die moet ik hebben’’, zegt Stiens-doelman Danyo Zunnenberg na afloop kritisch. Maar aan hem ligt het beslist niet dat Stiens verliest.

Hij houdt zijn team een paar keer op de been in één-tegen-éénsituaties en tikt een uitstekende vrije trap van Jaldert Sjoerds op de lat. Voorin loopt het een keer niet. ,,Het was niet onze dag, dit hebben we zelf gedaan’’, vindt Zunnenberg. ,,Vandaag hebben we onze ondergrens niet behaald.’’ Nee, als een koploper speelt zijn ploeg niet op het Workumer kunstgras.

Workum houdt stand

Stiens creëert nauwelijks kansen en de twee keer dat de koploper echt gevaarlijk is, staat of ligt Van der Meer in de weg. Een keer na een schot vlak voor rust en vlak voor tijd nog eens. ,,Dy bal ploft der tuskenyn. Dan is it eagen ticht, derfoar springe en hoopje dat de bal tsjin dyn lichem komt.’’ Precies dat gebeurt. ,,It moast in kear goed falle. Hearlik.’’

Aan de andere kant laat Workum een dikke handvol kansen liggen om het duel vroegtijdig te beslissen. ,,Ik tocht op ‘e bank: it sil dochs net wer’’, zegt Bootsma. Het gebeurt ook niet. Ook na de rode kaart van Melvin Koopman houdt Workum in het laatste kwart van de wedstrijd stand. Eindelijk is daar de eerste overwinning voor de promovendus. ,,Einlings falt it in kear ús kant op’’, zegt Bootsma glunderend.