Schaatsers zijn vooral bezig met pieken na de kerstdagen; Jorrit Bergsma voelt eindelijk de power wat terugkomen

Jorrit Bergsma voelt na een paar kwakkelweken eindelijk weer dat hij fysiek sterker wordt.

Jorrit Bergsma voelt na een paar kwakkelweken eindelijk weer dat hij fysiek sterker wordt. Foto: ANP/Vincent Jannink

De schaduw van de Nederlandse kampioenschappen wierp zich bij de tweede World Cup in Calgary al vooruit. Na de kerstdagen zijn de NK’s sprint en allround en begin februari volgt het NK afstanden. Daar wordt het seizoen voor de Nederlandse schaatsers gemaakt of gebroken. ,,Topfoarm hoecht no noch net.’’

Eindelijk kon Jorrit Bergsma weer eens terugkijken op een goede rit. In de B-groep van de 10 kilometer weliswaar, maar eindelijk voelde de 35-jarige Boarnster dat hij fysiek weer op de goede weg is. ,,Ik bin noch net yn topfoarm, mar dat hoecht ek noch net’’, zei hij. ,,Mar ik bin bliid dat ik einlings wer in moaie, stabile race delsetten ha.’’

Het was tot dusverre voor Bergsma vooral kwakkelen. Ziekte kenmerkte de eerste maanden van zijn wedstrijdseizoen. Bij de eerste World Cup van het seizoen in Noorwegen moest hij om die reden verstek laten gaan.

Het missen van Stavanger en een matige rit in Heerenveen betekenden wel dat hij naar de B-groep van de lange afstanden afdaalde. Niet het podium waar hij thuishoort. In Heerenveen kampte hij nog met de naweeën van ziekte. ,,En dêrnei waard ik wer siik, ferheging.’’ De eerste van twee World Cups in Calgary was zeker nog niet het weekeinde van Bergsma.

Fysiek weer sterker

Een week later voelde hij zich alweer een stuk beter. Eindelijk merkt Bergsma dat hij fysiek weer sterker wordt. Er zat weer wat power in de benen. Maar de tijd die Ted-Jan Bloemen voor hem reed in de B-groep was nog te veel van het goede. ,,Dêr ha ik my net gek troch meitsje litten, ik wist wol dat dat mei dizze foarm noch net mooglik wie.’’

Bloemen zette met vier man in de baan en dus met het voordeel van een constante luchtstroom in de rug een fantastische tijd neer. Zijn 12.33,75 was de derde tijd ooit op de 10 kilometer.

Tot twee ronden voor het einde reed de Nederlandse Canadees zelfs onder het schema van het wereldrecord van de Zweed Nils van der Poel (12.30,74). Bloemen kon echter niet meer versnellen zoals Van der Poel dat tijdens zijn recordrace wel deed.

‘Dizze hie ik nedich’

Achter Bloemen en de Italiaan Davide Ghiotto, die in 12.45,10 de A-groep won, klokte Bergsma de derde tijd van de dag. ,,Ik bin bliid dat ik yn dizze fase fan it seizoen wer in moaie, flakke rit riden ha. Hooplik kin ik hjir fierder op bouwe. Dizze hie ik echt efkes nedich. No kin ik fysyk wer stappen sette.’’

Bergsma heeft in principe nog even om zich in topvorm te trainen. Voor hem is het NK allround tussen kerst en oud en nieuw niet de grootste prioriteit. Begin februari moet hij er staan wanneer bij het NK afstanden de tickets voor het WK afstanden worden verdeeld. Dat toernooi in Thialf is zijn hoofddoel.

Roest wat vermoeid

Patrick Roest wil zich na de kerstdagen wel plaatsen voor het EK allround in Hamar. Daar verwacht hij een harde strijd met de sterk opkomende Noren. Om in goede vorm aan de start van het NK te verschijnen, nam Roest de afgelopen week weinig gas terug. ,,Ik was een beetje moe’’, verklaarde hij bij de NOS.

In 12.51,50 pakte hij in de A-groep nog wel het zilver, vlak voor Beau Snellink (12.53,34). ,,Het zat er echt niet in vandaag’’, zei Roest. ,,Er zat niet meer in de benen.’’

Hij baalde van zilver, maar wist tegelijk ook dat pieken in het laatste wereldbekerweekeinde van 2022 geen noodzaak was. ,,Om goed te zijn op het NK en EK hebben we er deze week voor gekozen om iets meer door te trainen. Daar komt het vermoeide gevoel ook wel een beetje vandaan.’’

Stabiel op het podium

Ook voor Antoinette Rijpma-de Jong staan de belangrijkste weken van het seizoen voor de deur. Ze hoeft zich voor de 1500 meter weinig zorgen te maken. Voor de derde keer in vier World Cups stond de Rottumse op het podium. Deze keer met zilver om de nek, de enige kleur die ze nog niet had.

Achter wereldbekerleidster Miho Takagi (1.52,08) klokte Rijpma-de Jong 1.52,70. Slechts een keer in haar loopbaan was ze sneller. ,,It rint hieltyd wat better, ik bin oer it gehiel stabiler wurden.’’ Marijke Groenewoud, eerder goed voor twee keer brons, werd net als vorige week tiende (1.54,68). Reina Anema eindigde als zestiende (1.57,57).

Rijpma-de Jong wist dat in Calgary de hoofdprijzen niet werden verdeeld. Ook zij ontbeert nog topvorm. Vooral over de opening en de eerste ronde was ze niet helemaal tevreden. ,,De snelheid komt net maklik genôch en eins hellest dêrtroch de gong út foar de hiele 1500 meter. Dus der is wurk te dwaan. Mar ik bin hiel tefreden, hjir kin ik fierder op bouwe.’’