Het kaartje is ruim 41 jaar oud. Om te voorkomen dat het beschadigd raakt, heeft Tjitze van der Wal het geplastificeerd. ‘Toegang bestuurskamer Ajax Stadion’, staat erop. ‘10 mei 1981.’

Dan draait voormalig politieman Van der Wal het kaartje om. ‘Good luck’, staat er met een balpen geschreven. En dan: ‘Pele’. Zonder accent, maar met een rondje boven de laatste e, een afbeelding van een kleine voetbal.

Hotemetoten

Het was eigenlijk puur geluk dat de toen 35-jarige Van der Wal de Braziliaanse voetballegende op die voorjaarsdag tegen het lijf liep.

Zijn kennis Johan Hartkamp uit Sneek was grensrechter in het betaalde voetbal en stond op de lijst voor Ajax-MVV. Hij vroeg een paar dagen eerder of Van der Wal, Ajacied in hart en nieren, niet een keer mee wilde. Hartkamp zou zorgen voor een kaartje waarmee de Jouster in stadion De Meer een mooie plek tussen de hotemetoten zou krijgen. Zo gezegd, zo gedaan.

Voor de wedstrijd was Pelé nog in geen velden of wegen te bekennen. Aan de lange tafel in de bestuurskamer van toenmalig stadion De Meer zaten slechts de Ajax-bestuurders en hun collega’s van MVV uit Maastricht. Tenminste, zo is het in de herinnering van Van der Wal.

Aftrap

Maar toen het duel begon, stond de Braziliaan plotseling op het veld. Hij verzorgde de aftrap. ,,It ‘gonsde’ al foar de wedstriid. De bêste fuotballer oait soe oanwêzich wêze. Mar ik koe it net leauwe. It wie in wedstriid fan neat, in ‘niemendalletje’ tsjin MVV. Wat soe Pelé dêr no moatte?”

Maar Pelé, volgens Van der Wal destijds bezig aan een toer door Europa, was er dus wel degelijk. Toen Van der Wal de deur van de bestuurskamer na de eerste helft openslingerde, zat hij daar. ,,Ik hie de finale fan it WK 1958 sjoen, yn café ‘t Hert op De Jouwer. Pelé makke twa goals. Brazilië wûn mei 5-2 (van Zweden, red.). En ynienen siet ik mei him yn ien romte.”

Van der Wal was er beduusd van. Hij ging naar het toilet en toen hij terugliep kwam hij Pelé tegen. Die moest ook. ,,Hello mister Pelé, how are you doing?” En Pelé had een wedervraag gesteld. Of Van der Wal een Ajax-bestuurder was. Nou nee dus. De Jouster had uit de doeken gedaan wat hem in Amsterdam had doen belanden. Het werd een praatje van drie onvergetelijke minuten. ,,Ik ha yn myn libben noait ien om in hantekening frege, mar foar dizze iene kear makke ik in útsûndering.”

Sportidioot

Nu is het zo dat hij 77 is, zegt Van der Wal. De jaren beginnen te tellen voor de ‘sportidoat’ die in zijn leven een bedrag ter waarde van een ,,wenbuorkerij” spendeerde aan het bezoeken van schaats-, ijshockey- en voetbalwedstrijden. Die hobby heeft hij trouwens nog steeds. Maandag gaat hij naar Keulen, om de ijshockeyclash tussen de Kölner Haie en Düsseldorf EG te aanschouwen. ,,Machtich.”

Terug naar die jaren die beginnen te tellen. Dat kaartje met de handtekening moet voor de eeuwigheid bewaard blijven, vindt Van der Wal. Zijn kleinkinderen hebben geen interesse, want die kennen Messi wel, maar Pelé niet. Eigenlijk zou het in het Ajax-museum thuishoren, vindt de Jouster. Maar dan mag er wel wat tegenover staan, meent hij. Vijf jaar gratis kaarten voor Europese wedstrijden van Ajax bijvoorbeeld. ,,De club hat noch wat goed te meitsjen.”

Ruim tien jaar geleden had Van der Wal voor het duel Ajax-Dortmund een akkefietje met een ME’er, nadat die hem de toegang tot de toiletten had ontzegd. Hij werd in de boeien geslagen en kreeg een landelijk stadionverbod van negen maanden. Toen dat afliep en Van der Wal zijn plek weer veilig wilde stellen, bleek die te zijn verkocht aan een ander. ,,En dat wylst ik fjirtich jier in seizoenkaart hân hie.”

Telefoontje

Maar van Ajax houdt hij nog steeds. Bij Europese wedstrijden ontbreekt hij nooit. Van der Wal hoopt stiekem op een telefoontje uit Amsterdam.