‘Ierse reus’ die nooit tentoon wilde staan vindt na 200 jaar eindelijk rust

De tentoonstelling van Byrnes skelet is altijd controversieel geweest - niet in het minst omdat de man zelf een dergelijk lot vreesde en aangaf dat hij in zee begraven wilde worden. Met een zeegraf hoopte hij zijn stoffelijk overschot buiten het bereik te houden van de beruchte curator van medische rariteiten, John Hunter. Wat dus niet lukte.

Een begrafenis op zee zal het ook na al die jaren niet worden. Het Royal College of Surgeons, dat het Hunterian Museum beheert, zegt het skelet te willen bewaren voor onderzoeksprojecten.

Byrne werd in 1761 in Noord-Ierland geboren als Charles O’Brien. De man had een niet-gediagnosticeerde goedaardige tumor, die een overvloed aan groeihormoon en gigantisme veroorzaakte. Toen hij op 21-jarige leeftijd in Londen aankwam, werd hij al snel beroemd door zijn lichaamsbouw, maar een jaar later ging zijn gezondheid achteruit. Hij stierf in 1783 en wilde niet dat zijn lichaam werd meegenomen door anatomisten - in het bijzonder door de chirurg John Hunter. Hunter stond bekend om het verzamelen van ‘ongewone exemplaren’ voor tentoonstellingen en had Byrne al eens benaderd.

Hoewel Byrne vrienden had betaald om zijn stoffelijk overschot in een loden kist te leggen en in de oceaan te begraven, zorgde Hunter ervoor dat het lichaam toch werd meegenomen. Vier jaar later stond zijn skelet tentoongesteld in Hunters eigen museum, dat in 1799 werd overgekocht door het Royal College of Surgeons. Nu pas gaat Byrnes wens om niet geëxposeerd te worden in vervulling.